Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από την free press και πολύ in, Athens voice.  Το παραθέτω μόνο και μόνο για να δείξω πόσο υποτιμάνε την νοημοσύνη του "in" κοινού τους. Το εξοργιστικό είναι περισσότερο αυτό(το ότι θεωρούν ανδράποδα τους πάντες πλην του εαυτού τους), παρά η απροκάλυπτη υπέρ της κοινωνικής πολυδιάσπασης (και μάλιστα με επίκληση στον ...Μαρξ!) προπαγάνδα.

Θα μπορούσε ακόμη να έχει τίτλο η κακή δημοσιογραφία ενός αποτυχημένου προπαγανδιστή

Τα παρένθετα σχόλια με κόκκινο είναι δικά μου.

Είναι άκρως ενδεικτικό ότι η Ομοσπονδία Υδραυλικών συναντάται ιδεολογικά με τις Ενώσεις των Δικηγόρων,  τις επαγγελματικές συσπειρώσεις των Φαρμακοποιών, την Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών και Ταξιτζήδων με κορύφωση την ιδεολογική ταυτότητα των παραπάνω επαγγελματικών φορέων με τους Πολιτικούς Μηχανικούς. Τον Μίκη Θεοδωράκη, το βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Ροντούλη (το ΛΑΟΣ έχει ταχθεί υπέρ όλων των μέτρων που προτείνει το μνημόνιο, ο συντάκτης λαθροχειρεί ανερρυθρίαστα) και τους Αλέκο Αλαβάνο και Λιάνα Κανέλη. Η «συνάντηση» αυτή ξεφεύγει από τα στενά όρια της πολιτικής που επιβάλλει το Μνημόνιο (ξανά το ίδιο ψέμα σε μία μόλις πρόταση!) και επεκτείνεται σε θέματα εθνικής στρατηγικής, τραπεζικής ανάλυσης και κυρίως  το θέμα της Πολιτισμικής Αναδιάρθρωσης της χώρας (ένα παράδειγμα να ξέρουμε για ποιό πράγμα μιλάς ακριβώς;). Ενδιαφέρον στοιχείο αναδεικνύεται το γεγονός ότι τα «ιδεολογικά ανταμώματα» (3η φορά ψεύδεται , αλλά αλλιώς δεν βγαίνει ρε γαμώτο η επιχειρούμενη απαξίωση...) των ως άνω πικραμένων (το ακροατήριο σου έχει συρρικνωθεί δραματικά λόγω κρίσης, ε Νίκο; Πικράθηκες ή μου φαίνεται;), λόγω του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, εφάπτονται της αισθητικής (αφού πολιτικά δεν τολμάμε να το πούμε εξαρχής και ευθέως αυτό που θέλουμε, ρίχνουμε και μία εστέτ παρέμβαση)των διαφημιστικών μηνυμάτων «11888» περί τυχαίου, σύνθημα που κατά την τελευταία χρονική περίοδο αποτελεί μόνιμη επωδό σε κάθε κλείσιμο πολιτικής επιχειρηματολογίας. Το γνωστό «Τυχαίο; …Δεν νομίζω !». Το τι ακριβώς συνδέει τον υδραυλικό, το φαναρτζή, τον καθηγητή γυμνασίου και το δικηγόρο Πύργου Ηλείας ανήκει στο χώρο της Θεωρίας των Χορδών. Διότι δεν είναι απολύτως σαφές το τι επιβάλλει την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ ενός φαρμακοποιού και ενός ταξιτζή. Προφανώς θα πρέπει κανείς να εντρυφήσει στον Έγελο, και ενδεχομένως στον Ρολάν Μπαρτ, προκειμένου να αντιληφθεί τη διαλεκτική σχέση μεταξύ τους.(ή να ρίξει μια ματιά στον πραγματικό κόσμο και να δει πως όλων αυτών το επίπεδο ζωής κατρακυλάει, αλλά ο κ.Γεωργιάδης μάλλον δεν συναναστρέφεται με τόσο μπανάλ ανθρώπους για να το αντιληφθεί))

Η Θεωρία των Μήτσων
Ο Μήτσος, ωστόσο, που επαγγελματικά δραστηριοποιείται στο Χαϊδάρι στον τομέα του «Ντονέρ Κεμπάπ» (..και κατά συνέπεια βρωμάει τσίκνα και κρεμύδι, άρα μάλλον δεν φτάνει στο ύψος της σκέψης του συντάκτη, ε;) και ο άνθρωπος ακούει πολλά και βλέπει ακόμη περισσότερα, θεωρεί πως το λεπτό νήμα που συνδέει την ιδεολογική αυτή πλατφόρμα με το σύνθημα «Η μιζέρια είναι ανάγκη» (άρα και είναι μαλάκας αφού για να ζήσει δουλεύει, και δεν τα παίρνει για κάνει χάι προπαγάνδα όπως ο συντάκτης) προέρχεται από την ενδόμυχη, και εν πολλοίς αμορφοποίητη ακόμη πεποίθηση, πως η παρούσα οικονομική δυσχέρεια είναι αποτέλεσμα της δραστηριοποίησης του διεθνούς Σιωνισμού, των Μασόνων της Στοάς της Σκοτίας (στην οποία κατά τους κύκλους αυτούς ανήκε και ο Ανδρέας Παπανδρέου) αλλά και των Τεκτόνων της «Μεγάλης Ανατολής» στην οποία, όπως επιμένουν, ανήκε ο ιδρυτής της ΕΡΕ Κ. Καραμανλής. Κατά τους ανωτέρω κύκλους, η όλη διαμάχη, με επιστέγασμα το Μνημόνιο, εντάσσεται στα πλαίσια του συνεχιζόμενου πολέμου μεταξύ των Νεφελίμ και Ελοχίμ. Πρόκειται για την εμπεριστατωμένη ανάλυση η οποία προτείνεται από τον εθνικό καθοδηγητή - βιβλιοπώλη. Ο συγκεκριμένος φέρεται να ασκεί καθήκοντα διακριτικού συμβούλου της Μητρόπολης Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, γνωστής βουλευτού του ΚΚΕ, της ΕΟΚΑ Γ΄ (!), των επιγόνων της Μονής Χρυσοπηγής, του ηγουμένου Εφραίμ και του γνωστού Εκδότη ο οποίος, μέσω παρένθετου προσώπου, εισήλθε προ ημερών σε γνωστό μαγαζί γωνία του κυριακάτικου Τύπου. Το παρένθετο πρόσωπο πρωταγωνίστησε στο πρόσφατο παρελθόν στη διαχείριση οικονομικών ζητημάτων που ανέκυψαν στη Μονή Βατοπεδίου και Τοπλού, αλλά και σε μία άκρως ενδιαφέρουσα κόντρα με δικαστικές προεκτάσεις μεταξύ του ΟΤΕ και της Νήσου Sao Tome et Principe, ανοικτά της Γκαμπόν.

(Ολα τα παραπάνω υπογραμμισμένα, βέβαια δεν τεκμηριώνονται από κάπου, αλλά δεν πειράζει. Εντύπωση δημιουργήθηκε, και πες-πες κάτι θα μείνει που έλεγε και ο Γκέμπελς)

Franchise στην «ταρίφα»
Ο Μήτσος με το σουβλατζίδικο επιχειρεί εδώ και μερικές εβδομάδες να επεκταθεί με τη μέθοδο του franchising  και στο Μπραχάμι(τρε μπανάλ), με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η επαγγελματική αυτή επιτυχία τον κατατάσσει προφανώς σε ιδιαίτερα αξιόπιστο συνομιλητή (αμα διαβάσει κανένας σουβλατζής την φυλλάδα, και αρχίσει να φτύνει στα σουβλάκια που παραγγέλνουν, ίσως τους εκτιμήσουν περισσότερο), και ως εκ τούτου οι αναλύσεις του ως προς τη δαιδαλώδη εφαρμογή του Μνημονίου αλλά και των κοινωνικο-πολιτικών επιπτώσεών του στον απανταχού ελληνισμό χρήζουν μελέτης. Διότι ο Μήτσος ξέρει. αλοίμονο! είναι δυνατόν να ξέρει ο Μήτσος και να μην ξέρει ο κ.Γεωργιάδης μέσα από την γυάλα του;)

Η ουσία της βαθιάς σχέσης μεταξύ της πάσης φύσεως  «ταρίφας» και της νέας ιδεολογικής - πολιτικής τάσης της κοινωνίας αφορά μία λέξη. Το ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ. Πρόκειται για μία παγκόσμια αποκλειστικότητα όπου διά νόμου επιβάλλεται το Καρτέλ και θεσμοποιούνται οι μικρομαφίες ως «επαγγελματική δραστηριότητα». Ας πούμε, το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός στην Καλαμάτα δικαιούται να διαπλέκεται με το γιατρό του ΙΚΑ και τους μόνιμους ιατρούς του ΕΣΥ στο Δημόσιο Νοσοκομείο ώστε να εκτελεί μαζικές συνταγογραφήσεις στον ΟΓΑ με φάρμακα που έχουν αποθηκευτεί παρανόμως από το αποθέματα του νοσοκομείου και φυλάσσονται σε απόμακρες περιοχές που έχουν υποδείξει οι προμηθεύτριες εταιρείες. Πρόσφατο παράδειγμα οι «ανακαλύψεις» στο Λαύριο. Ένα άλλο παράδειγμα αφορά την ελάχιστη αμοιβή των δικηγόρων, των μηχανικών, των συμβολαιογράφων, της γνωστής δε κυρίας συμπεριλαμβανομένης ελέω πάντα του ηγούμενου της Αγίας Μονής του Περιβολιού της Παναγιάς. Ναι, λοιπόν, στην Ελλάδα των εκσυγχρονιστικών παρεκτροπών, το ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ αποτελεί τη λέξη κλειδί που συνδέει τη μαφία του πανεπιστημίου με αυτή των γιατρών, με εκείνη του ταξιτζή ή του νταλικιέρη. Αυτός ο απαράβατος νόμος επιτρέπει στον αντιπρύτανη πανεπιστημιακού ιδρύματος να μην παραιτείται παρά την έγγραφη απαίτηση του πρύτανη. Ο αντιπρύτανης κατηγορείται για εξαπάτηση λόγω υπόθεσης σεξουαλικής παρενόχλησης υφισταμένης του, όταν δίδασκε στην Αμερική. Όλα τα παραπάνω είναι εγγράφως αποδεδειγμένα, αλλά ο άνθρωπος δεν παραιτείται διότι απλά… εξελέγη. Που σημαίνει… κεκτημένο.(στην πάνω παράγραφο δεν κάνω παρένθετο σχολιασμό, γιατί απότελεί ένα θαυμάσιο δείγμα χυδαίου λαϊκισμού -στην ίδια μοίρα ο αντιπρύτανης που κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση με τον εργάτη που αναγκάζεται να δουλεύει με μισθό κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύνβαση Εργασίας-, τον οποίο ο συντάκτης δεν έχει διστάσει να κατακεραυνώσει σε άλλες περιπτώσεις με την παραμικρή ευκαιρία)

Υ.Γ. Παρά το γεγονός πως ο συντάκτης δεν τολμάει να αναφέρει το παράδειγμα του εργάτη που δουλεύει με μισθό κάτω από την σύμβαση, αναφέρει τρεις φορές την λέξη ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ, και μάλιστα τις δύο με κεφαλαία. QUIZ: Ποιό είναι το τελευταίο κεκτημένο που χάθηκε;

Keep walking
Ο Κάρολος Μαρξ είχε προβλέψει τα πάντα, εκτός από το φαινόμενο του Στάλιν βεβαίως, αλλά δικαιούται και αυτός να υποπέσει σε σφάλμα. Ο Μαρξ δεν γνώριζε ωστόσο δύο όρους οι οποίοι εισήλθαν σε χρήση μεταγενέστερα. Αυτόν του Καρτέλ και αυτόν της Μαφίας (αν είναι να τον επικαλούμαστε -τον Μαρξ-, καλό θα ήταν να τον έχουμε διαβάσει κιόλας για να μην λέμε μπούρδες, αλλά ο συντάκτης ποντάρει στο γεγονός πως μάλλον κανείς από το "ψαγμένο" κοινό στο οποίο απευθήνεται δεν έχει διαβάσει Μαρξ για να τον πιάσει στα πράσσα), αλλιώς θα τους είχε συμπεριλάβει σε ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Προοπτικές προς αποφυγή» στη μελέτη «Περί Καρτέλ και Μαφίας στη σύγχρονη Ελλάδα» και υπότιτλο «Σημειολογική ταυτοποίηση του όρου Ταρίφα». Ο Γερμανός φιλόσοφος και βαθύς γνώστης των οικονομικών μηχανισμών προφανώς αγνοούσε τη δυνατότητα χώνευσης και αναπαραγωγής του παγκόσμιου καπιταλισμού από τους νεοέλληνες μικροαστούς. Αν το γνώριζε τότε, πιθανώς και να διαμόρφωνε διαφορετικά τα τελευταία (χρονικά) συμπεράσματά του. Ενδεχομένως δε να μην επέλεγε τον Ηράκλειτο ως θέμα για τη διδακτορική διατριβή του και να αναγκαζόταν να μελετήσει το φαινόμενο «Ο Μήτσος ως παγκόσμια προοπτική υπέρβασης των κυκλικών κρίσεων». Τότε, πιθανότατα, να είχε αντιληφθεί πως στο τέλος αυτής της γραμμικής εξέλιξης, ο Μήτσος, ο ταρίφας, ο συμβολαιογράφος, ο μητροπολίτης Σεραφείμ και ο αντιπρύτανης θα συγκροτούσαν το νέο μοντέλο δυναμικής ανάπτυξης, με πυρήνα τους 15 του πορίσματος SIEMENS. Διότι, οποία έκπληξις. Υφίσταται ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ τους, ο οποίος και περιγράφεται ως  Underground Dialectics.  

(το πάνω το υπογραμμίζω γιατί αν και ο συντάκτης στο μεταξύ δεν έχει πει ή αποδείξει ο,τιδήποτε, επανέρχεται στο αρχικό του θεώρημα, λες και το τεκμηρίωσε ενδιάμεσα)

n.georgiadis1@yahoo.com

από:athensvoice.gr/the-paper/article/331/underground-dialectics