ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ 10 ΜΑΡΤΗ

Η φετινή Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας (8 Μάρτη), μπορεί και πρέπει να αποτελέσει σταθμό στην κλιμάκωση του αγώνα, ενάντια στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΕ, κόμματα της πλουτοκρατίας.

Τα συλλαλητήρια στις 10 Μάρτη, που οργανώνουν σε δεκάδες πόλεις σε όλη τη χώρα το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ και το ΜΑΣ, αναδεικνύουν πως απέναντι στην ενιαία επίθεση που έχει εξαπολυθεί, ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζόμενων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, απαιτείται ενιαίος αγώνας, ενιαία απάντηση.

Ταυτόχρονα, όμως, αναδεικνύεται πως οι γυναίκες, οι νέες, οι μητέρες, είναι τα πιο μεγάλα θύματα αυτής της άγριας επίθεσης, η οποία και θα βαθαίνει, όσο οξύνεται η καπιταλιστική κρίση. Πως δε χωρά κανένας εφησυχασμός, καμιά αναμονή, στις σημερινές συνθήκες που το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές καταργούν ένα προς ένα τα δικαιώματα όλων.

Σήμερα, που η επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις, στους μισθούς, στην Υγεία, στην Πρόνοια και την Παιδεία, σε κάθε πλευρά της ζωής και της δραστηριότητας των εργατών και των εργατριών, των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς και της νεολαίας, έχει μετατρέψει τη ζωή σε κόλαση, σήμερα, απαιτείται απάντηση μέσα από τον οργανωμένο αγώνα. Ολοι αυτοί που προσπαθούν να πείσουν το λαό πως είναι συνυπεύθυνος για τα χρέη και τα ελλείμματα που τόσα χρόνια δημιουργήθηκαν απ' τις πολιτικές τους, πως πρέπει να σκύψει το κεφάλι, να κάνει θυσίες για να βγει η χώρα απ' την καπιταλιστική κρίση, πρέπει να πάρουν αποφασιστική απάντηση.

Οι γυναίκες και όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια. Με την οργάνωσή τους στο Σωματείο, στους Συλλόγους της ΟΓΕ, στα ταξικά συνδικάτα. Υπάρχει διέξοδος. Και αυτή βρίσκεται στο μονόδρομο, που κάθε λαός πρέπει να ακολουθήσει. Στο μονόδρομο της οργανωμένης ταξικής πάλης, της σύγκρουσης, της ρήξης και της ανατροπής. Στον αγώνα για ένα δρόμο ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του θα έχει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας, όπου τα παραγόμενα πλούτη δε θα τα καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστών, αλλά θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ζωή στις γυναίκες και όλους τους εργαζόμενους.

Οι συγκεντρώσεις για τις 10 Μάρτη έχουν οριστεί στην Αθήνα στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος. Στη Θεσσαλονίκη στις 6.30 μ.μ. στο Αγαλμα του Βενιζέλου.

Στο μεταξύ, συνεχίζονται καθημερινά οι παρεμβάσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς:

• Την Τρίτη, 8 Μάρτη:

-- Παρέμβαση στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά, 10 το πρωί με 12 το μεσημέρι.

-- Εξόρμηση στον «Κατσέλη».

-- Θα γίνει εκδήλωση στα «Praktiker» Ταύρου στις 2.00 μ.μ.

-- Παρέμβαση στα εργοστάσια ΜΑΚΟΠΛΕΞ, ΤΣΑΚΙΡΗΣ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ELITE, ΦΕΙΔΑΣ, ΛΟΥΝΑ.

-- Στα εργοστάσια Μετάλλου ΧΕΡΟΥΒΙΜ και ΣΒΑΜΠΕ.

 

-- Στην Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ στη Συγγρού. Στην EXECUTIVE, στη FIRSTDATA, στην ΕΘΝΙΚΗ Τράπεζα στο Γέρακα και στην EUROBANK Καλλιθέας.

-- Στα ξενοδοχεία «Athens Plaza», «Novotel» και «Marriot». Επίσης, έχει προγραμματιστεί σύσκεψη με εργαζόμενους στο ξενοδοχείο «Hilton».

-- Παρέμβαση στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, από το χώρο των εργαζομένων στην καθαριότητα.

• Την Τετάρτη, 9 Μάρτη:

-- Παρέμβαση στην ΠΥΡΚΑΛ.

-- Παρέμβαση στον «Ευαγγελισμό», από το χώρο των εργαζομένων στην καθαριότητα.

-- Παρέμβαση στα ξενοδοχεία «Metropolitan» (όπου οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν ΓΣ) και «Intercontinental».

Οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ κλιμακώνουν τη δράση και τις πρωτοβουλίες τους μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Με αφορμή την 8η Μάρτη ο «Ρ» μίλησε με την πρόεδρο της ΟΓΕ, Καλλιόπη Μπουντούρογλου, σχετικά με τις πρωτοβουλίες της Ομοσπονδίας, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή.

-- Η δραστηριότητα της ΟΓΕ μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας έχει ήδη ξεκινήσει. Σε ποια κατεύθυνση κινείται;

-- Η ΟΓΕ, από την ίδρυσή της, δεν αντιμετωπίζει την 8ηΜάρτη σαν μια απλή επέτειο αλλά σαν μια αφορμή για δράση και ένταξη γυναικών στο κίνημα. Μάλιστα, δε θεωρούμε ότι τόσο η συγκεκριμένη μέρα όσο και συνολικά η πάλη για την ισοτιμία των γυναικών είναι ζητήματα που αφορούν μόνο το γυναικείο κίνημα. Φέτος υπάρχει ένα νέο στοιχείο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια: Το μετωπικό σχήμα, που έχουν συγκροτήσει το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ, έχει κάνει δική του υπόθεση την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Οι συγκεντρώσεις, τα συλλαλητήρια, οι εξορμήσεις που πραγματοποιεί η συμμαχία, συμβάλλουν στην ανάδειξη του χαρακτήρα της μέρας αυτής και στην απόκρουση των προσπαθειών της αστικής τάξης, των κομμάτων και των ΜΜΕ που την υπηρετούν, να αλλοιώσουν το περιεχόμενό της.

Η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εργατικό κίνημα και τους αγώνες του. Αφορά τις εργαζόμενες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις φτωχές αγρότισσες, τις μετανάστριες, τις άνεργες, τις νέες που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα. Τις γυναίκες δηλαδή που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη διπλή καταπίεση, την ανισοτιμία που σήμερα οξύνεται λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της επίθεσης του κεφαλαίου. Σε αυτές τις γυναίκες απευθύνονται οι δυνάμεις της ΟΓΕ σε όλη τη χώρα και τις καλούν να απαντήσουν στην επίθεση που δέχονται με τη μαζική συμμετοχή τους στις πρωτοβουλίες της ΟΓΕ και της συμμαχίας, να μετατρέψουν τη μέρα αυτή σε νέα αφετηρία αγώνων.

-- Ως κομμάτι του μετωπικού αυτού σχήματος, με ποιες ιδιαίτερες ευθύνες και καθήκοντα επιφορτίζεται η ΟΓΕ;

-- Η ευθύνη της ΟΓΕ είναι διπλή. Από τη μια αφορά, και ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος σ' αυτό, την ένταση των προσπαθειών για την οργάνωση, τη συσπείρωση, την κινητοποίηση των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ο κάθε σύλλογος, η κάθε ομάδα της ΟΓΕ σχεδιάζει πώς θα φτάσει πλατιά στις γυναίκες που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης και πλήττονται σφοδρά από την ανεργία, την υποαπασχόληση, την ακρίβεια, την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, της Παιδείας, της Υγείας - Πρόνοιας. Συζητά μαζί τους για την αξία της συμμετοχής στο κίνημα, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που τις εξουθενώνουν σωματικά και ψυχικά, τις αποθαρρύνουν από τη συμμετοχή στη δράση, όπως οι εργασιακές σχέσεις λάστιχο, οι πιέσεις και οι εκβιασμοί της εργοδοσίας, οι ευθύνες που επωμίζονται στην οικογένεια, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου.

Για όλα αυτά είναι αδύνατο να βρουν λύσεις ατομικά, όσες θυσίες και αν κάνουν. Ολες μαζί οργανωμένες στους γυναικείους συλλόγους, στα εργατικά σωματεία, στις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών, μπορούμε καλύτερα να αντιπαλέψουμε την αντιλαϊκή λαίλαπα αλλά και να ανοίξουμε δρόμους προοπτικής για την οριστική λύση των προβλημάτων, για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών, την οποία ο καπιταλισμός δεν μπορεί να παραχωρήσει, γιατί αντίκειται στον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του.

Από την άλλη, η ΟΓΕ έχει ευθύνη να ευαισθητοποιεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες λόγω της ανισότιμης θέσης τους στην κοινωνία, να εμπλουτίζει με τα ιδιαίτερα αιτήματά τους το πλαίσιο πάλης της κοινωνικής συμμαχίας.

-- Πώς ανταποκρίνονται οι γυναίκες στη δράση και τις πρωτοβουλίες της ΟΓΕ και της συμμαχίας;

-- Τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει σημαντικά βήματα που αποκρυσταλλώνονται σε εγγραφές νέων μελών, σε συγκρότηση νέων ομάδων και συλλόγων στα πλαίσια της ΟΓΕ. Το θετικό δε σχετίζεται μόνο με την ποσοτική αύξηση των δυνάμεών μας αλλά και με τα ποιοτικά στοιχεία που συνοδεύουν την αύξηση αυτή. Τα όποια αποτελέσματα προκύπτουν στο έδαφος της δράσης, της κινητοποίησης για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Οι γυναίκες που μπαίνουν στις γραμμές μας είναι οι γυναίκες που προσεγγίζουν τη δράση μας, που θέλουν να συμβάλουν σε αυτή. Είναι εργαζόμενες που δυσκολεύονται όλο και πιο πολύ να ανταποκριθούν στο κόστος της κάλυψης των στοιχειωδών αναγκών που καθημερινά μεγαλώνει. Είναι μανάδες που βλέπουν τους παιδικούς σταθμούς να κλείνουν, να υπολειτουργούν χωρίς το απαραίτητο προσωπικό, τα τροφεία να αυξάνονται. Είναι απολυμένες, άνεργες, ανασφάλιστες, γυναίκες που βιώνουν τη ληστεία στο οικογενειακό τους εισόδημα.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι η ομάδα του Αλίμου, μια από τις νέες ομάδες, «γεννήθηκε» μέσα από την κινητοποίηση γυναικών για την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος σε άνεργη, μετά από διακοπή στην οποία είχε προχωρήσει η ΔΕΗ. Το ίδιο και στο Μαρούσι, όπου μετά από κινητοποίηση επανασυνδέθηκε το ρεύμα σε γυναίκα που μεγαλώνει και σπουδάζει παιδί μόνη της. Ο σύλλογος στο Μαρούσι ενισχύθηκε με νέα μέλη και μετά από την παρέμβαση που απέτρεψε την κατάσχεση με την οποία οι τράπεζες απειλούσαν αυτοαπασχολούμενη.

Είναι όλα αυτά στοιχεία ελπιδοφόρα. Μας γεμίζουν με αισιοδοξία ότι το επόμενο διάστημα οι γυναίκες θα ξεπεράσουν το φόβο και τη μοιρολατρία που συστηματικά τους καλλιεργούν όλοι όσοι κερδίζουν από την ανισοτιμία τους. Θα συνειδητοποιήσουν ότι η υποχώρηση, ο συμβιβασμός, η παραίτηση από τα δικαιώματά τους δε λύνουν κανένα πρόβλημα, αντίθετα οξύνουν τα αδιέξοδα. Θα πιστέψουν στη δύναμή τους και θα απαντήσουν στον πόλεμο που τους έχει κηρύξει η πλουτοκρατία με το όπλο που διαθέτουν: την οργανωμένη πάλη μέσα από τις γραμμές του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα ταξικά συνδικάτα και ομοσπονδίες, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών, με ορίζοντα την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της ανισοτιμίας.