Ποιοί ήθελαν και ...ενότητα!

Θετικός στην εκποίηση δημόσιας περιουσίας ο Φώτης Κουβέλης

τα δικά μου σχόλια ένθετα με κόκκινο

Τη θέση ότι η εκποίηση δημόσιας περιουσίας δεν μπορεί να αποτελεί ταμπού εξέφρασε ο ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλης

Αθήνα 
Δεν είναι ταμπού για τη Δημοκρατική (μπα, πρέπει να υπάρχει και αντιδημοκρατική τέτοια προφανώς) Αριστερά του κ. Φ. Κουβέλη όχι μόνο το ζήτημα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας αλλά ακόμα και η εκποίηση της, αρκεί να μην αφορά διαχείριση δημοσίου αγαθού! (υπάρχει δηλαδή δημόσια περιουσία που δεν είναι δημόσιο αγαθό, πουλάνε τρέλλα!) Αυτό το μήνυμα έστειλε ο κ. Κουβέλης ο οποίος θεωρεί ότι υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου τα οποία δεν έχουν λόγο να διατηρούνται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του κράτους (από δημόσια έγιναν "κρατικά" μέσα σε μία αράδα) και πρέπει να εκποιηθούν .

Όπως επεσήμανε μιλώντας στο ραδιόφωνο του 9,84 «υπάρχουν και περιουσιακά στοιχεία τα οποία δεν πρέπει να εκχωρηθούν (πάλι καλά που μας κάνει και αυτή την χάρη) και πρέπει να αποτελέσουν μια δυνατότητα ουσιαστικής εκμετάλλευσης για την εξυπηρέτηση του δημόσιου αγαθού και του συμφέροντος».

Για μια ακόμα φορά, όπως και όταν η Τρόικα προέβαλε το ζήτημα της αξιοποίησης και εκποίησης δημόσιας περιουσίας για εξασφάλιση 50 δις ευρώ, ο κ. Κουβέλης αναφέρθηκε στο «μεγάλο πρόβλημα», που προκύπτει με δεδομένο ότι το 27,5% -28% της δημόσιας περιουσίας δεν είναι καταγεγραμμένο, όπως επίσης ένα μεγάλο ποσοστό της περιουσίας του κράτους είναι έκταση λεηλατημένη.

«Υπάρχουν τομείς όπου η παρουσία του δημοσίου είναι αναγκαία. Εκεί δηλαδή που υπάρχει διαχείριση δημόσιου αγαθού. Όχι συλλήβδην. Όχι η παρουσία του κράτους σε όλες τις ΔΕΚΟ, αλλά σε εκείνες που διαχειρίζονται δημόσια αγαθά (ποιά ΔΕΚΟ ΔΕΝ διαχειρίζεται δημόσιο αγαθό ρε Φώτη; Φώτισε και εμάς τους αδαείς!). Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό», σημείωσε. Κατά την εκτίμησή του πάντως , μέσα στο χρονικό διάστημα που έχει ταχθεί δεν είναι δυνατό να εξασφαλιστούν τα 50 δις ευρώ.

Επίσης, ο κ. Κουβέλης θεωρεί ότι πρέπει να ανοίξει το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας και «να συνυπολογισθεί ως μέγεθος και η μισθοδοσία των κληρικών που καταβάλει το δημόσιο». Παράλληλα, επισημαίνει ότι η περιουσία των κληροδοτημάτων , που δεν ανήκει στη στενή έννοια του κράτους, αλλά στο δημόσιο (ποιό το κράτος Φώτη και ποιό το δημόσιο; Γιατί δεν λες καθαρά τι εννοείς;), μπορεί να αξιοποιηθεί «γιατί μπορεί να λειτουργήσει αποφασιστικά στη γενικότερη συμπεριφορά του κοινωνικού κράτους».

Από το "ΒΗΜΑ"