Αυτές τις μέρες γυροφέρνει στο μυαλό μου η φράση του Καπετάνιου, "Οι λαοί δε θα αυτοκτονήσουν, θα αντισταθούν". Επειδή θεωρώ πως όταν κάποιος αναφέρεται στο όνομα ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, σταματώ εδώ την εισαγωγή. Αναδημοσιεύω τμήμα μιας συνέντευξης του Χαρίλου στα ΝΕΑ στον Γ.Διακογιάννη στις 21 Μαρτίου 1999.
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ..... Συνέντευξη Χαρίλαου Φλωράκη Υπάρχει κι ένα άλλο ερώτημα. Πόσο ρεαλιστική είναι η πρόταση του ΚΚΕ για το "δημοκρατικό αντιμονοπωλιακό και πατριωτικό μέτωπο προς ανατροπή του σημερινού αδιέξοδου", όπως λέτε, "πολιτικού σκηνικού";
- Ασφαλώς, με το ερώτημά σας αυτό, εννοείτε αν το ΚΚΕ παίρνει υπόψη του τις δυσκολίες, όταν κάνει λόγο για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου και ειδικότερα αν έχει συνείδηση της δραματικής αλλαγής των συσχετισμών - παγκοσμίως και στην Ελλάδα - μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων.
Ούτε στα σύννεφα πετάμε, ούτε ψευδαισθήσεις έχουμε. Είμαστε πολύ περισσότερο ρεαλιστές από τον καθένα, γιατί τις αρνητικές αλλαγές που συνέβησαν στον κόσμο και τις συνέπειες εις βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος τις νιώσαμε περισσότερο από τον καθένα. Ομως τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως πρέπει να αναδιπλώσουμε τις σημαίες να τις βάλουμε στο σεντούκι και να περιμένουμε πότε θα ξημερώσουν καλύτερες ημέρες; Ισως αυτό να θεωρείται ρεαλισμός...
- Τι είναι, λοιπόν, για σας ρεαλιστικό;
- Ρεαλιστικό για μας είναι αυτό που βγαίνει από την ίδια τη ζωή σαν αναγκαιότητα. Ρεαλιστικό είναι αυτό που απαντάει στα άμεσα και μακροπρόθεσμα προβλήματα και τα ζωτικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού και της χώρας, ανεξάρτητα αν οι δυνάμεις που θα το πραγματοποιήσουν είναι οργανωτικά και πολιτικά έτοιμες ή όχι.
Ολα τα μεγάλα κινήματα και οι ανατάσεις του λαού μας αυτή την αντίληψη είχαν για το ρεαλισμό.
Ρεαλιστικό ήταν το σύνθημα των αγωνιστών του 1821 "Ελευθερία ή θάνατος", όταν στην Ευρώπη η Ιερά Συμμαχία ήταν πανίσχυρη. Δεν ήταν μήπως ρεαλιστική η στάση μας το 1940, όταν όλη η Ευρώπη ήταν κάτω από τις φασιστικές μπότες; Ρεαλιστικό δεν ήταν το σύνθημα "Στ' άρματα, στ' άρματα", όταν η χώρα μας στέναζε κάτω από τριπλή κατοχή;
Η Ιστορία, αγαπητέ μου, συχνά περιφρονεί τους ρεαλισμούς και επιβραβεύει ό,τι ανταποκρίνεται στην αναγκαιότητα της ζωής.
Κοιτάξτε γύρω σας. Ανεργία, ακρίβεια, κοινωνικοί αποκλεισμοί, εξαθλίωση, ανασφάλεια και ταυτόχρονα χυδαίος πλούτος, λεηλασίες, αναξιοκρατία και συστηματικός βιασμός συνειδήσεων. Κάλυψη αυτής της κατάστασης από την ΕΕ των πολυεθνικών.
- Και τι προβλέπετε;
- Οι λαοί σίγουρα δε θα αυτοκτονήσουν, θα αντισταθούν. Και άρχισαν μάλιστα να αντιστέκονται μαχητικά. Θα συμπήξουν μέτωπο για να αντιμετωπίσουν τη νέα τάξη, αυτή την ιδιότυπη αντεπανάσταση που διατρέχει την υφήλιο. Η αντίδραση θα γεννήσει τη δράση και την αντίσταση - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Και αυτό είναι σημαντικό και ρεαλιστικό.
Εδώ ο Χαρίλαος μιλάει για όλα.